Review for Elvis Watt, Heppie Kemper
Het derde, en ik gok, gegeven het einde, ook het laatste deel in de Elvis Watt series. Ik zal het zeker missen, maar ik ben heel blij met hoe het uiteindelijk eindigde (voor iedereen, want niet alleen Elvis en zijn moeder zijn gelukkig, maar er gebeuren ook wat andere dingen waar ik zeker heel gelukkig mee was. (Yes! Karma!)
Natuurlijk ben ik ook wel verdrietig dat deze serie nu voorbij is. Het was een leuke serie, met veel leuke personages, een geinig verhaal, en tja, ik zal Elvis Watt missen. Maar ik ben heel blij voor hem en zijn moeder. Ik zal niks verklappen in dit review, maar ik weet zeker dat iedereen die het boek leest, en het einde bereikt ook heel blij zal zijn.
Ik vond meneer Honing echt onuitstaanbaar en een griezel. Wat een triest, zwak mannetje is dat zeg, dat hij zulke dingen doet naar mensen toe. Geen greintje genade, nee niks. En ja, ik kan me voorstellen dat hij zijn werk moet doen, maar sorry, je hebt je werk doen, en praktisch anaal zijn over dingen.
Gelukkig is Elvis zijn moeder slim genoeg om dingen te doen en wat mee te nemen (Go mom!). Wel jammer dat ze niet even wat dingen met Elvis bespreekt. Ik weet dat hij minderjarig is, maar tja, het is nog wel zijn geld.
Maar ik lag wel dubbel toen we te zien kregen wat ze had gekocht. Zo’n camper wil ik ook wel. Wel jammer van het dak, maar ach een zwembad is ook leuk om te hebben. En die kleurtjes, briljant!
De trip/zoektocht naar Elvis vader was erg leuk, en ik was ook blij om te zien wat er nog meer gebeurde, we vonden heel veel uit over Elvis zijn moeder en vader, hoe ze elkaar ontmoeten en ook hoe het kwam dat de vader verdween.
Dan hebben we nog achtervolgingen, geld kwijt, twee schilderijen, waarvan eentje door Rembrandt is gemaakt, en een heerlijke zomer door Nederland, België en Frankrijk.
Het boek is natuurlijk weer heerlijk geillustreerd door Annet Schaap, en ik was heel blij om haar tekeningen weer te zien.
Zou ik dit boek aanraden? Echt wel! Dit is echt een superleuk zomerboek.