Waar het vorige boek gewoon dramatisch slecht was, was deze echt een verbetering.

We hebben ook niet meer hetzelfde soort verhaal: Mysterieuze man verschijnt > iedereen omarmt hem en is vriendelijk met hem > er gebeuren dingen > maar niemand kijkt op of om > poep hits the fan > Boehoe.
Nee in plaats daarvan hebben we een spannend verhaal met meerdere prinsessen. En we zien ook Nives weer!

Ik moest wel even lachen om de kaart die bij het boek zit, en dan het verhaal wat wordt verteld. Als je ziet hoe dingen lopen en hoeveel moeite het ze heeft gekost om ergens te komen…. Ja, ik weet dat afstand op kaarten lastig te zien is, maar dit was gewoon maf en hilarisch. Hé, laten we uit elkaar gaan op dit punt, want dus uiteindelijk (als we de map hadden moeten geloven) totaal onlogisch was.
Ach ja.

We hebben ook tenminste geen vreemdeling die vreemd doet, er zijn wel wat dingen die raar zijn, en je komt er ook achter dat iemand wordt gechanteerd, maar het is tenminste een verademing van de andere verhalen. Natuurlijk blijft het mooi hoe makkelijk de strofes worden gestolen. Alsof het niks is. Ik snap eigenlijk ook niet goed waarom de Wijze Koning zo dom was om de spreuk op te schrijven. Kom op zeg, je weet dat als alle strofes worden gevonden dat het het einde betekent van alles, maar toch schrijf je ze op en vertrouw je ze toe aan je kinderen. Tja, wat had je dan verwacht?

Onze nieuwe prinses, Yara, was echt een superleuke prinses. Ze is dapper, moedig, en traint hard om haar rijk in vrede te krijgen (want ze is nog steeds in oorlog met 1 van de stammen). Ik vond het ook leuk dat zij de jongste van de zussen was, dat soort feitjes vind ik nou altijd interessant om te weten en het geeft ook zeker wat diepte aan de karakters.
Ik vond haar onbesuisde karakter, het feit dat ze gewoon soms dingen doet (zoals die wedstrijd en wat ze daar als keuzes gaf) ook erg leuk. Natuurlijk zijn het niet de beste eigenschappen voor een toekomstige koningin, maar ik denk dat die eigenschappen haar voor het volk toch meer toegankelijker maken. Natuurlijk doet ze het ook goed met betrekking op hoe ze het rijk probeert te helpen, en ze is al geliefd, maar ik denk dat door deze eigenschappen mensen toch nog makkelijker naar haar toe gaan, en ook meer van haar zullen houden.

Natuurlijk hebben we ook een dier (Want waarom niet?), en ik vond het erg leuk om te zien welke het nu weer was. Ze was iets minder aanwezig dan de andere dieren, maar toch zagen we haar een aantal keer. En we leerden ook nog wat leuke dingen over het dier.

Ik vond het ook leuk om te zien hoe Yara en Vannak groeiden. Ik zal niks verklappen, maar ik was heel blij.

We komen ook heel wat te weten over de kevers (waar ze nou vandaan komen, wat er met ze is). Heel interessant en leuk dat dat nu eindelijk ook eens wordt verteld.

Aan einde werd het nog spannender, en ik kan zeker niet wachten op het volgende boek. We zien eindelijk de laatste prinses, en ik hoop dat we ook veel spannende dingen gaan zien. Hopelijk zien we ook alle prinsessen een keer bij elkaar. Ik vind al die reünies namelijk harstikke leuk en heel lief.

Ook moet ik wederom lachen om hoe de cover toch echt zo anders is van hoe Yara er in het boek uitziet. het is ook mooi om te zien hoe groot de panter is, terwijl ze in het boek echt niet zo groot is (gewoon normale grootte).