Ik zag dit boek al in de boekenwinkel en ik was nieuwsgierig. Ik hou van boeken over modellen, het leven van een model, en andere dingen die met model zijn te maken hebben.

Gelukkig had de bibliotheek hem ook, alleen een beetje jammer dat ze hem blijkbaar niet konden (of wilden) vinden toen ik hem had gereserveerd, ik heb uiteindelijk zelf, toen ik naar de bibliotheek ging (5 dagen later), hem maar gezocht, gevonden, en mijn reservering geannuleerd.

Maar genoeg over mijn bibliotheek en niet goed werk kunnen doen. 🙂 Laten we praten over dit boek. Dit heerlijke boek, ook al vond ik het ietwat vreemd beginnen. Misschien ben ik zo’n ouderwets type hoor, maar hoe heeft die gast haar zo makkelijk op het internet weten te vinden? Ik vond het een beetje erg creepy hoor. Maar die meiden vonden het blijkbaar heel normaal dat alles over hun leven te vinden is op het internet.
Maar zodra dat creepy begin voorbij was, ging het boek in sneltreinvaart voorbij. Van hoe Alix dacht dat ze niet zo’n goed model zou zijn, dat niemand haar zou willen (want dat had haar agent ook gezegd, het kan weleens 2 jaar duren) tot het moment dat de boekingen om haar oren vlogen.

Het verhaal is vrij vlot, de tijd vliegt dan ook (vaak wel een beetje vreemd) snel voorbij. We zien Alix op een aantal van haar afspraken, en we zien dat ze steeds beroemder wordt. Ik vond dat echt leuk voor haar, ze verdient het zeker. Ik was ook heel blij om te zien dat ze van heel negatief over zichzelf naar ietsje positiever ging. Dat ze ook zag dat mensen niet zomaar een complimentje gaven, maar het ook echt bedoelden.

Het enige wat ik minder vond was Iris. Mijn hemeltje, meidje toch, het is ook allemaal zo zwaar voor je. Natuurlijk zie je door je eigen blindheid niet dat je beste vriendin haar best doet, en er ook niets aan kan doen dat mensen haar nou eenmaal willen. Wat wil je nou dat ze doet? Alle kansen in haar leven voorbij laat gaan omdat jij er niet mee kan leven? Ach, boehoe, krijg een leven meisje. Echt, wat voor vriendin ben je nou dat je het haar niet eens gunt. Dat je alleen maar aan je eigen happy gevoel kan denken. En waarom kan je dan ook niet zien dat je vriendin op een gegeven moment ook geen zin heeft om het erover te hebben als ze ziet dat jij meteen in pouty sad oh boohoo mijn leven zuigt mode gaat? Zo ja, ik was erg teleurgesteld in hoe het uiteindelijk allemaal liep. Niet echt iets wat ik graag had willen zien.

Ik vond de ouders best geweldig, en ook Amy (en de oom) waren erg leuke karakters. Hopelijk zien we die meer in het tweede boek, want ik gok dat er een tweede boek gaat komen over hoe het nu verder gaat met Alix + dat ene ding waar ze heel hard ja op zei in dit boek.

Ik heb echt genoten van dit boek, en ik zou het zeker ook aanraden.