Review for Sammy krijgt pleegouders
De kinderafdeling bij Bibliotheek #3 heeft een thema-tafel met boekjes over pleegouders, adoptie, familie. Ik had al eerder een boek gelezen (zie Thuis by Vrouwke Klapwijk) van de tafel, en deze week besloot ik er nog een te lezen (zie Mijn Lieve Opa), en Sammy krijgt pleegouders mee te nemen naar huis (ja, ik had ze graag allemaal meegenomen, maar ja, 2 boekjes max bij die bibliotheek, yay).
Mijn eerste reden waarom ik dit boek koos was niet per se vanwege het thema, maar meer vanwege de ontzettend mooi getekende cover. Ja, ja, ik ben nu eenmaal een cover lover. En toen ik het boek pakte en er door heen bladerde zag ik dat het hele boek getekend was in die mooie stijl. Daarna zag ik dat het over pleegouders ging en toen was ik helemaal geïnteresseerd in het boek.
Ik vind het namelijk altijd leuk om meer over een thema te weten, en adoptie en pleegouderschap hebben mij altijd interessant geleken. Dit boekje gaat er heel goed op in, het is speels en simpel, zodat kinderen het goed kunnen begrijpen en het ook leuk vinden om te lezen, maar het is ook leerzaam, zowel kinderen als volwassenen leren er wat van. En dat is niet alleen vanwege het verhaal, maar ook vanwege de informatie appendix achter in het boek. Die verteld nog wat meer over pleegouderschap, wat het inhoud, wat je moet doen als je zelf pleegouder wilt worden, en het heeft ook verhalen van pleegkinderen. Allemaal dus heel interessant.
Het verhaal van het boek was ook heel mooi geschreven, die arme moeder. Je ziet haar gewoon haar best doen, ze wil er zo graag zijn voor haar kind, maar het lukt haar gewoon niet, vooral niet omdat ze al zo veel nog moet in haar leven. Het moet echt een moeilijke beslissing zijn geweest om er voor te kiezen haar zoon naar pleegouders te sturen. Het lijkt me toch voelen alsof je zelf hebt gefaald. Dus ik wilde die moeder af en toe gewoon een knuffel geven, of zeggen dat het allemaal wel goed komt.
Ik vond het ook zielig voor Sammy. Gelukkig is iedereen er voor hem om hem zo goed mogelijk te helpen. Zijn pleegouders en zijn pleegzusje helpen hem met allerlei nieuwe dingen, hij leert van alles en nog wat, en je ziet Sammy gewoon blijer en blijer worden.
En dan mag hij in het weekend fijn naar zijn moeder toe, en ik vond het enorm schattig om te zien hoe enthousiast hij was om zijn moeder weer te zien. Awww. <3
Nou de tekenstijl heb ik al besproken, die was echt heel mooi! Ik ga zeker kijken of ik meer werken van deze illustrator kan vinden.
Zou ik dit boek aanraden? Ja zeker, het is een mooi, leerzaam boek. Geschikt voor jong en oud.