4.5 sterren. Weer een top boek over Pippa, maar er waren weer wat dingen die ik minder leuk vond.

Eerst maar beginnnen met de leuke dingen. Zodra ik de kans had heb ik dit boek gekocht (ik had zo’n leuke kortingsbon gevonden in het vorige boek die ik vorige week had gekocht), en zodra ik klaar was met andere boeken ben ik meteen begonnen. Dit boek vloog bij in een sneltreinvaart en het was weer heel leuk om over Pippa te lezen. De schrijver heeft echt een goede schrijfstijl, je hebt vaak toch met boeken dat je heel goed kan zien dat het geschreven is door een volwassene maar met dit boek voelde het gewoon aan alsof je gewoon echt het dagboek zat te lezen van een tiener.

Pippa’s gedachtegangen waren heel interessant (ook frustrerend, maar meer daar over later), en ik vond haar liefde en hoe ze paarden behandelde erg leuk en lief. Het was ook heel leerzaam. Ik kan zelf niet paardrijden (en zal het ook nooit kunnen vanwege redenen), maar ik hou van boeken over paarden, en ben dan ook dubbel blij als ze wat extra uitleg geven over hoe paarden werken, over hoe je het beste met ze om kan gaan. Hartstikke leuk!
Vooral als er dan ook nog eens illustraties zijn om alles nog duidelijker (en leuker te maken). Echt top!
Isabel is een leuk paard, en ik was blij met hoe Pippa met haar omging. Hoe ze toch probeerde, ondanks dat het niet altijd goed ging, hoe ze toch probeerde een band met de paard te vormen.
Pippa is ook een geweldige zus. Sommige mensen zouden het al lang hebben opgegeven om te proberen 2 mensen die elkaar enorm haten (meer over dat later) voor een dag of een avond bij elkaar te brengen. Niet Pippa, ze probeerde enorm haar best om voor haar zusje iets leuks te doen. Iets waarbij het hele gezin (+ nieuwe gezinsleden) iets mee kan, en iets wat hartstikke leuk is.

Ik vond het wel sneu voor Pippa met betrekking op Tijl/Wolf. Ik zal verder niks zeggen, maar wat was dat jammer zeg. 🙁 Ik keek wel een beetje uit naar iets meer, maar ik gok dat dat nooit zal gebeuren. zucht

Nu voor de dingen die ik minder vond. Het feit dat Pippa meteen dacht ze een beetje feminist was omdat ze niet wilde dat jongens tegen haar aanschuurden in een feest. Nee meid, dat maakt je niet feminist, je hebt alleen een goed hoofd op je schouders in dit soort momenten. Je geeft gewoon duidelijk je grenzen aan. Dat is all.

Het drank gedoe aan het einde. Ja, ik weet waarom Pippa het deed, maar dan nog… En dan die reactie van haar ouders. Die ouders vond ik al slecht, maar nu helemaal. Pappie wilde gewoon precies weten hoeveel zodat ie alles uit kon rekenen, Mammie motiveerde dochter aan om vooral goedkopere alcohol te kopen die volgens haar lekkerder was. 😐 Wauw, ouders. Je kind is 14, heeft gedronken, en je gedraagt je als dit? Wat the hell, en waarom hebben jullie ooit kinderen gekregen. 😐 Zoals ik ook al zei in mijn vorige review: Sommige mensen moet gewoon geen kinderen krijgen.

Je hebt een moeder die het totaal OK vindt als haar nieuwe stiefzoon (15 1/2) en haar dochter (14) naakt in een buitenbad zitten. (Je kunt de reactie van de karakters verwachten, die zijn het er niet mee eens, vinden het al best wat om in hun ondergoed te zitten.) Um wacht WAT? Voor kleine kinderen, ja. Maar dit is een 14 en 15 1/2 jarige. Wat the fuck vrouw?
Oh en dan ook totaal niet geven om iets behalve paarden. Het is maar goed dat we Tim nu hebben, want iedereen die het vorige boek heeft gelezen weet ook hoe dat moeder persoon niet kookt, of niet kan koken, of whatever.
En ik gok dat Tim er ook voor zorgt dat de dochters aandacht krijgen + kleding + opvoeding, want sorry, ik vraag me af hoe die kinderen zo groot zijn geworden.
Want het kan ook niet liggen aan pappa. Ook al geeft hij ze tenminste wel aandacht + kleding + goed eten + regels.

Nog even op Pippa’s gedachtegangen, ze zijn van die hele natuurlijke voor tieners, maar toch vond ik het jammer dat ze dacht dat ze een slecht mens zou zijn vanwege zekere dingen. Nee, die dingen maken je niet slechter hoor. Echt niet.

Maar verder was dit echt wel een goed boek, en ik ben er echt door heen gevlogen. Hopelijk volgen er nog meer dagboeken over Pippa.

De illustraties waren ook dit keer weer leuk en interessant en zorgden ervoor dat het boek nog leuker werd (en kun je nagaan het was al super leuk). 😀

Ik zou dit boek (en ook het eerste deel) echt aanraden!