Recensie: Ik heet geen Scheetebeetje
Dit was gewoon zo enorm schattig, en leuk, en lief, en grappig! Dat arme hondje.
Zo je weet hoe wij, als mensen, graag dieren koosnaampjes geven (ik weet dat ik mijn hamsters, muizen, en goudvissen koosnaampjes gaf). En niet alleen dat we vertroetelen ze ook, dragen kleine hondjes in een handtasje, en nog meer. Wel dit boek laat ons zien hoe dat nou is voor die dieren. Want terwijl wij gewoon onze liefde willen tonen door schattige naampjes, of lekkere snoepjes, of door ze te dragen, is het voor die dieren enorm beschamend. Als ze op straat lopen, langs andere honden, worden ze door die honden uitgelachen (ik had zo’n medelijden met onze kleine puppy), en vrienden maken wordt moeilijk want ja, dan heb je zo’n schattige koosnaam.
Onze hoofdpersoon, een puppy, laat ons zien wat het voor hem betekent, zo’n koosnaam, en zo’n baasje die van alles doet wat enorm beschamend is voor hem, en het was gewoon hilarisch, en ook zielig, om te zien wat er nou allemaal gebeurde. Nou waren die koosnaampjes nou ook echt in de trant van heel heel erg beschamend (in het geval dat je Scheetebeetje niet zo erg vindt, lees maar dit boek voor nog ergere koosnaampjes). En ja, de snoepjes waren hartvormig, ik kan me best voorstellen dat zo’n stoere hond gewoon stoere snoepjes wilt. 😉
Onze hoofdpersoon wil gewoon spelen, gewoon lekker ravotten, wil gewoon naar buiten toe, en wil gewoon normaal aangesproken worden.
Ik was zo blij voor hem aan het einde, hij verdiende dat echt. Hopelijk kan hij nog vaker bij ze zijn.
Ik vloog door dit boek, het was gewoon zo’n leuk, en ook gezellig, boek. En ik wilde zo graag weten hoe het nou met de puppy afliep, want natuurlijk zat ik te hopen op een goed einde.
De tekeningen zijn echt superleuk gedaan, die expressies op de puppy waren gewoonweg briljant! Ook het feit dat de tekeningen niet TE gekleurd zijn, maar gewoon rustig zijn, is zeker een pluspunt. Bij sommige prentenboek zou het goed zijn om het lekker kleurrijk te doen, maar bij deze zou dat niet passen. Er is wel wat felle kleur, maar dat is wanneer de eigenaar haar koosnaampjes gebruikt. En daar past het gewoon perfect. 😀
Zou ik dit boek aanraden? Zeker. Het is echt een superleuk, lief, schattig, grappig boek. Lees het!