Langzaam begin, maar daarna was dit een heel leuk boek (alleen heel vreemd).

Na een saai en vreemd begin kwam dit boek lekker op gang, en ik merkte dat ik gewoon niet meer kon stoppen met lezen. Ik wilde gewoon weten of Hannah en Sam nou eens samen kwamen, want jeetje, die twee vonden elkaar duidelijk leuk, maar deden er maar niks mee (ja, ze kwijlden van een afstand over elkaar heen). Nou hielp het natuurlijk niet dat Hannah het steeds over haar vriend had, ja, dat schrikt natuurlijk jongens af. En zelfs toen uiteindelijk de kat uit de mouw kwam waren er wat hobbelige obstakels op de weg, maar, dan het einde. Awww, zo lief.

Maar echt, wat is Sam toch een hopeloos geval hoor. Denkt almaar aan Hannah, maar doet ondertussen al dat? Af en toe had ik wel het gevoel dat hij Hannah niet verdiende. Als dit zijn manier is als iets niet lekker loopt? Hoe moet dat dan later? Want het hele punt is dat Sam Hannah’s Lobster is, en nou, sorry, als mijn Lobster steeds dit soort poep doet, dan had ik hem toch niet graag gehad.
Ook vond ik hem zeer hypocriet. Oh nee, Hannah mag niemand hebben gehad of iemand hebben die interesse in haar heeft, maar ik mag me laten aflebberen en aftrekken door iedereen? Zo, um, werkt het niet jochie, echt niet.

En wacht, wat, Casper mag gewoon hokken bij Hannah op haar kamer? Um…. Goed vertrouwen hebben die ouders. Voor het eerst dat ik dit zo zie gebeuren in boeken. Normaal is het zo dat jongens + meisjes gescheiden van elkaar moeten slapen, vooral als ze 13 zijn geweest. Maakt niet uit of er totaal geen greintje lust/liefde tussen zit.

Oh, en ik moet ook even over Stella wat zeggen. Wat is dat toch een insert wat woorden hier die niet al te aardig zijn. Hoe zij zich gedraagt, hoe ze verwacht dat iedereen van haar vriendinnen doet wat mevrouwtje wil, hoe ze maar gewoon aan iedereen verteld over haar vriendinnen en hun sex (of nog geen sex) leven. Hoe ze meteen op jongens duikt, en dat normaal vindt, maar oh wee als haar vriendinnen hetzelfde doen, want dat mag als Queen Bee natuurlijk niet.
Ze had ook wel een paar leuke eigenschappen, maar vaak was ze gewoon zo gemeen, en koud. 🙁 Ik mocht haar 80% van het boek gewoon niet. Vooral met het einde, en wat daar gebeurde, mijn Hemel die meid is koud. Ijskoud.

Robin was ook echt geweldig, zijn Harry Potter verslaving, het was gewoon briljant. Je hebt zo’n stoere gast, die alle vrouwtjes versierd, en ondertussen heeft hij een hobby als dat, je verwacht het gewoon niet. 😀 En het was zo leuk hoe hij bleef ontkennen. 🙂

Want ja, een groot iets wat ik had, en waarom ik dus het boek ook niet altijd leuk/makkelijk vond te lezen, waren de karakters. Hoofd- en bijkarakters. Sorry, maar ik heb in tijden niet een boek gehad waar ik verder van de karakters sta dan dit. Ik kon/kan me bijna niet inleven in ze. In hun leefomgeving. Hoe ze denken over drank (laten we ons totaal kapotzuipen en drank = helemaal normaal) naar seks (Je moet het maar voor je 18de gedaan anders ben je blijkbaar vreemd of zwaar christelijk, oh maar als je het te vaak doet ben je weer een slet) naar drugs (laten we jointen roken bij het leven, yep, goed idee, jongens. Echt goed idee), of het hele vriend/vriendin gebeuren, ach laten we allemaal vreemdgaan, of het hele, ach who cares, ik heb sex/zoenen/tongen/flirten met de ene, en dan volgende week met een ander persoon.

Dus, ja, maar het verhaal was goed, en ik zat te juichen voor Sam en Hannah (vooral de stukjes dat ze samen waren), maar verder heb ik totaal geen interesse in de karakters. Het enige wat ik steeds zat te denken was dit: “Mijn Hemel, hoe hebben ze de 18 (of bijna 18) gehaald?”

Er waren vele momenten waar ik gewoon mijn hoofd zat te schudden, ook wel genoeg momenten waar ik om moest lachen (gelukkig).

Ik ben trouwens echt superblij dat ik in Nederland zit hoor, als je ziet wat een stress die kinderen hebben voor een cijferlijst, en dat ze dan niet in een universiteit/college/whatever het is, komen vanwege 1 klein puntje. Wauw. 😐 Ook snap ik niet helemaal hoe het werkt, maar 3 vakken tellen? Of hebben ze meerdere vakken en die tellen niet? Ik ben een beetje verward daardoor. En wat is er nou zo erg aan een 7? Waarom zit iedereen daarover te klagen. Ja, het is niet hoog, en ja niet wat je wilde, maar kom op zeg, het is ver voldoende.

Ik snapte alleen niet waarom een hele thesaurus eruit moest getrokken worden voor alle sex woorden. Ik heb echt tig verschillende woorden gezien voor sex, vagina, penis. In plaats van dat ik het knap vond dat ze al die woorden gebruikten, zat ik mijn hoofd te schudden omdat het telkens een ander woord was. Het leek een beetje alsof ze een schoolproject moesten maken en van de leraar niet steeds hetzelfde woord mochten gebruiken.

Het einde was wel mooi, en ook best lief. Deed me een beetje denken aan een anime episode die ik had gezien (je zag niks (anime was ook gewoon voor alle leeftijden) (je zag het vanuit het perspectief van een vriend die net hoi wilde zeggen en awkwardly buiten staat) maar je hoorde wel alles, en het was gewoon hilarisch). Ik voelde me ietsje awkward (maar dat heb ik altijd met dat soort scenes. Het voelt toch een beetje alsof je in de kamer staat en mee staat te gluren hoe 2 mensen het doen).

Maar zelfs met al de dingen die ik genoemd heb (de niet zo leuke dingen), las dit boek als een sneltrein, en ik moest best wel een aantal keer heerlijk lachen, en de romantiek tussen Sam en Hannah was schattig. Ook de dubbele POV was erg fijn, zo hadden we kans om te zien hoe ze beiden dachten, wat ze voelden, en zo leerden we ze ook goed kennen.

Zou ik dit boek aanraden? Tja, moeilijk, moeilijk. Enerzijds wel, anderzijds nee. Ik weet niet of het een heel goed voorbeeld boek is voor jongeren. Tenzij je natuurlijk drank, drugs, overspel, en sex heel normaal vindt, dan moet je dit boek zeker lezen. 🙂