Review for De keukenprins van Mocano: Het geheim achter het fornuis
Ik wilde dit boekje al een tijdje lezen, en dan eindelijk had een van mijn bibliotheken hem. En nu na het lezen, ga ik hem zeker aan mijn collectie toevoegen, want wat heb ik genoten van dit boek!
Zeg hallo tegen Max, of eigenlijk Maximiliaan Leeuwenhart de Prins. Hij is onze hoofdpersoon, hij is een prins, en hij woont in de keuken bij zijn tante. Nou hoor ik je denken, waarom woont hij in een keuken? En is die keuken niet een beetje te klein voor een kind? Voor het waarom, wel zijn ouders hebben hem daar lang geleden achtergelaten (hopelijk voor goede redenen, want sorry, waarom neem je ansich kinderen als je ze toch gewoon dumpt bij familie). En die keuken? Wel…. die is mega groot, nog groter dan de grootste keuken. Zoals Max het mooi zegt, er past wel een supersaurus in die keuken, of in tegenwoordige termen 5 vrachtwagens. 🙂 Natuurlijk heeft Max nou niet een grote kamer, maar dat vindt hij helemaal niet erg.
In dit boek vinden we heel wat uit over Max, over waarom hij niet naar school gaat, waarom hij bij Kokkie woont, over verliefdheid (ja, ja, heel veel verliefdheid), over mysterieuze sleutelgaten in ovens, over criminelen, en nog veel veel meer. Elke keer als ik dacht dat het boek niet beter kon worden, gooide het verhaal weer een nieuw leuk ding naar mijn hoofd en was ik weer verdwenen in de keuken.
Ik vond alle personen in het boek echt super leuk. Max is een tof hoofdpersoon, ook al vond ik het wel zielig dat hij niet bij zijn ouders kon zijn. Trixie is hartstikke leuk, ik was af en toe bezorgd dat ze zo’n typisch “Ik-weet-alles-en-jij-niet”-type was, maar gelukkig valt dat allemaal mee. Ze is echt een leuke meid, die van alles doet voor Max, hem helpt met studeren en ze is ook nog eens heel lief.
Dan hebben we nog Kokkie, of Gertrude. Wat een leuke vrouw was dat zeg. Echt wonderbaarlijk hoeveel zij kan koken, en dat het dan ook nog eens allemaal suppppppeer lekker is. Wauw!
Gustaaf was ook super leuk, echt zo’n typisch grote sterke gast met een zacht innerlijk.
Ik vond Kokkie en Gustaaf samen echt enorm schattig en ik zat dan ook de hele tijd dat zij met zijn tweeën rondliepen te awwwen en te squealen in blijdschap. Wat zijn die twee leuk bij elkaar! Hopelijk komt dat in de andere boeken ook weer naar voren.
Het hele mysterie rond het sleutelgat was superleuk en ik zat zelf ook maar te puzzelen wie het nou gedaan kon hebben, wat er achter het sleutelgat/deurtje zat, en toen het echt spannend was zat ik op het puntje van mijn stoel want ik wilde wel eens weten wie de crimineel was die dit bedacht had.
Er zijn ook heerlijk veel illustraties van mijn favoriete illustrator, Georgien Overwater. Het hele boek zit sjokvol met de illustraties en het was gewoon zo leuk om ze allemaal te zien. Het verhaal kwam echt tot leven, de karakters kwamen nog meer tot hun recht. Hopelijk zal Georgien Overwater ook de andere boeken in deze serie (aangezien het wordt promoot als serie) tekenen.
Zoek je een heerlijk spannend, maar ook heel grappig boek? Dan is dit zeker een aanrader. Jong en oud gaan dit boek zeker heel leuk vinden. En ik? Ik kan niet wachten tot het volgende deel!