Dit leek me echt een leuk boek, maar het was uiteindelijk echt een vaag boek.

Laten we beginnen met Wolf. Wolf kan niet lezen, maar wil dit wel. Dus gaat hij op zoek naar een bril. Dat klinkt leuk niet? Ja, totdat je het 5x ziet en je ondertussen het grapje en hoe Hond er op reageert wel krijgt en dus gewoon verveeld bent.
Ik vond het wel zielig voor Wolf, hij deed zijn best, maar werd zo afgewezen door zijn neef Hond. Ik mocht de Hond echt niet hoor, wat een verwaand karakter, alsof hij zoveel beter is dan Wolf, alleen maar omdat hij kan lezen. Hahahahaahahaha, nee.

Ik dacht dat Hond ook alleen leefde (immers hij was overal te vinden, met een boek), maar blijkbaar heeft ie ook nog een onzichtbare baas die we nooit zien, en die het blijkbaar niet erg vindt dat Hond zijn boeken leest, in zijn tuinstoel zit, in zijn dekens, maar OH WEE als Hond op zijn bank zit… Vreemd, en erg vaag.

Het uiteindelijke einde was ook gewoon erg jammer. 😐 Ik had gehoopt voor een leuk einde, maar dan krijg je dit. 🙁

Wolf was een leuk karakter, hij en de illustraties redden dit boek van een 1 ster. Ik vond de illustraties heel creatief en leuk getekend.