Review for Dag 21
Goed, ik moet maar een review schrijven. Want nu ik eindelijk klaar ben, heb ik gewoon erg veel boosheid en urgh naar dit boek en dat moet ik van me afschrijven.
God, wat was dit boek zooooooo vol met overload van drama en crap. Seriously, het werd gewoon lachwekkend hoeveel drama er in zit die TOTAAL niet nodig is. En waardoor ik dit boek echt niet hoog ga raten.
Ik ga mijn review onder spoilertags zetten, zodat niemand gespoiled wordt.
En natuurlijk hupselt Clarky weer naar Wellsy toe voor wat opbeuring. Echt, serieus, wat the fuck.
Nog leuker, wat later zit hij te denken over waarom Clarke “gelogen” heeft. Dat heeft ze niet helemaal. Ze was gewoon bang, maar heb jij haar laten uitpraten? Neeeeeeee, want dat is mooooeeeiiiiilijk. Vooral voor mannen in de Kolonie blijkbaar.
Ach, en nu kan ie wel naar de luisteren. Sorry, nu heb ik er geen zin meer in hoor. Warm, koud, warm, koud. Bedenk eens wat je wilt.
En natuurlijk hebben ze waarschijnlijk sex. Want making up by sex is the best way? Sorry, nee.
Oh, en het volgende drama puntje. Luke vindt uit over Glass en boehohoooeheoeheoeheoeheoe is boos en ook rent weg. *zucht*Wat is er met mannen in dit boek. Ze geven de vrouwen geen enkele tweede kans, of zelfs een kans om uit te leggen. Nee, ze worden boos, rage quiten en rennen weg. God, echt wat is er mis met die gasten? Lekker gedrag jongens. Denk vooral niet na over hoe het is voor die meiden. Gewoon boos worden. Goed hoor. Toppie hoor.
En de romantiek tussen Sasha en Wells was gewoon slecht. OMG, ik heb net de liefde van mijn leven verloren. Nieuw vrouwspersoon komt binnengehuppelt. Dag Wells, hallo Sasha. *zucht*
En ik vind de flashbacks nog steeds bleh en onnodig. Het is leuk dat ze het doen, het geeft inzicht in de karakters, maar het leidt ook erg af. Vooral omdat die stukken precies in een goed stuk komen. Vaak midden in het hoofdstuk. Als de schrijver die stukken nou gewoon als nieuwe hoofdstukken had gebruikt, dan had ik het nog leuk gevonden.
Ik was echt zo blij voor Clarke. Ookal waren haar ouders wel slecht (gedwongen of niet, wat zij hebben gedaan is afschuwelijk), ik ben blij voor Clarke dat ze ze weer heeft gevonden. Dat ze weet dat ze nu niet alleen is op de aarde, maar dat haar ouders er ook zijn!
Alleen jammer dat Luke en Glass weer bij elkaar zijn gekomen. Wat toevallig, dat had ik NOU NOOIT verwacht. *rolls eyes* Echt wat een hopeloos boek zeg.
En net als het vorige boek hebben we, ja ja, een plot twist aan het einde! *zucht*
En ja toch, sadistisch als het misschien klinkt, zal ik het laatste boek lezen. Alleen maar omdat ik wil weten hoe het verder gaat, hoe het zal eindigen. In ieder geval, ik hoop dat boek 3 het laatste is, en niet dat er magisch (zoals vaak gebeurd) een extra boek uitkomt.
