Wauw, razend spannend boek door Mel Wallis de Vries. <3

We hebben 5 POV’s, Anouk, Bo, Lily, Emma, Mabel. Emma’s POV gaat over haar ontvoering, terwijl de andere POV’s gaat over de vakantie die de 4 meiden hebben.

Het was een razend spannend verhaal, 5 meiden, 1 dood/vermist, en 4 vriendinnen die de draad in het leven weer proberen op te pakken, dat dit niet lukt en dat het balans heel breekbaar is, is prachtig te zien in dit boek.

Lily is al heel erg op het randje van instorten, Mabel eet heel veel, Anouk zoekt meer in de paranormale dingen en vindt daar ook dingen en Bo (God ik mocht Bo echt niet) is gewoon een enorm kreng aan het uithangen, een masker om haar onzekerheid, haar geheimen te verbergen.

Lily was, naast Mabel, een van mijn favoriete personages in dit boek. Ze was, voor mij althans, degene die het meest liet zien hoe ze zich voelde. En ja, ik vond haar af en toe zwak, af en toe een beetje een huilbaby, maar ik had ook gewoon zin om haar een knuffel te geven, zeggen dat er mensen zijn die om haar geven en dat ze gewoon iemand moet toe laten, iemand moet toe laten haar te helpen.
Mabel, ze was een beetje koude kak, was mijn tweede favoriete personage. Vooral ook omdat ze al die rijkdom niet echt wilde. Alleen maar het gênant vond dat haar ma zoveel geld uitgaf.

Bo was toch echt de enige (nou na, na zekere events (zal ik in spoiler zetten) werd iemand anders ook een niet echt leuke personage) die ik niet mocht. Ok, ze verstopte zich achter haar bichy attitude, want diep van binnen was ze gewoon een puber, onzeker. Voeg daar aan toe dat haar ouders niet echt om haar geven (in ieder geval zo lijkt het), ze een nakomertje is. Ik had ook wel af en toe medelijden met haar, maar dat vervloog vrij snel nadat ze weer eens een van haar vriendinnen afkatte. Weer gewoon weg liep, weer boos deed. Ik had dan ook verwacht dat er iets met haar zou gebeuren.

En nu, spoiler terrein, dus dat gaat onder een tag. Dus pas op, dit bevat echt super grote spoilers! Emma. De grootste verrassing, en na het einde, ook de grootste teef van de hele club. Het hele boek denken we dat ze een slachtoffer is, gevangen, bijna dood, alles gaat mis. De krantenartikelen helpen daarbij ook.
En dan, het einde, de grote mind-fuck en grote plot-twist, ze is niet dood, ze is nooit ontvoerd. NEE, mevrouw besloot het zelf te doen. Waarom? Wel ze had redenen (stomme puberale redenen, maar nog steeds redenen).
En dan, boeheoheooeheo ziet mevrouwtje dat haar vriendinnetjes op vakantie gaan. Ja dat mogen ze niet, want stel je voor, 6 maanden later gaan ze verder met hun leven. SHOCK, TRAUMA, mag niet. Dus wat doe je? Je volgt ze… vindt vervolgens uit dat ze toch niet zo verder gaan met hun leven, maar eigenlijk gewoon aan een draadje hangen, een heel breekbaar draadje en dat ze maar gewoon doen alsof het allemaal toppie is. En ja, dat vindt ze pas uit als ze zekere dingen heeft gedaan die echt zo onder de gordel zijn, nou sorry, dat zou je niet eens mogen doen.
Dankzij jou stomme stunt of moet ik zeggen stunts, zijn er nu dus 4 meiden totaal verpest, 1 is dood, die heeft zelfmoord gepleegd omdat ze het gewoon niet aan kon, niet aan kon dat jij weg was, jij vermist was, jij dood was.
Oh en weet je? Je had haar kunnen redden, je had je beste vriendin kunnen redden, als je gewoon je trots (en misschien wel wat angst voor de consequenties) opzij had kunnen gooien. In plaats daarvan ren je weg.
Maar ach, daar dacht je niet aan hé, dat iemand misschien zo kan breken dat ze zelfmoord plegen, toen je je infantiele plannetje uitwerkte. Nee, je dacht alleen maar aan jezelf, aan niemand anders.
Ik mocht haar, en ik sympathiseerde met haar, maar nu. Sorry, ik hoop dat ze een flinke dosis Karma over haar heen krijgt. En als we het einde moet geloven… heeft ze dat waarschijnlijk ook gekregen. Of ze kon het gewoon niet meer aan. Zo, poeh dat moest er even uit zeg. Lucht lekker op.

1 min-puntje, en iets wat ik niet al te graag in een boek wil zien. Foto’s van de hoofdpersonen/personages. Waarom? Ik heb toch een beeld in mijn hoofd van hoe de personages eruit zien gebaseerd op de verhalen in het boek. Een foto leidt me zeer af, vaak ook omdat voor mij die mensen er niet zo uit zien! Op een gegeven moment heb ik maar geprobeerd het plaatje te negeren (wat niet zo makkelijk is).

Maar al in al een geweldig boek, met heel veel spannende momenten, veel hartbrekende momenten, veel wantrouwen jegens de personages (heeft iemand iets te maken met de verdwijning???). En ja, je gaat personages haten, geloof mij maar.