Ik zag dit boek liggen bij de Kinderboekenmarkt in Oktober en ik was zeer geinteresseerd. Jammer dat het uiteindelijk toch niet zo’n goed boek was.

Ik vond Nicole in het begin echt een leuk meisje, dapper, standvastig en ze wist wat ze wilde. Ik dacht dan ook dat zij en het verzet een goede match zouden vormen. Helaas was dat niet zo. Nicole is een idioot. Een echte, grote idioot.
De eerste keer dat ze idiootje speelde was toen ze wacht moesten houden bij een treinspoor zodat iemand anders een bom onder het spoor kon leggen. Tot daar ging het goed, daarna beging ze de fout om tralalala naar de bom te lopen (hij ging niet af), wat magische dingen te doen en voila boem. Nu komt het idiote stuk, trein is dus in stukjes, en zij hoort iemand om hulp roepen. In plaats van gewoon slim zijn en wegrennen, of nog beter, haar gezicht bedekken. Nee, mevrouw loopt gewoon naar de machinist toe en helpt hem! Natuurlijk wil hij geen help (ah duh, je hebt net zijn trein gesloopt) en natuurlijk geeft ie je aan. Wat dacht je dan. Stom wicht.
De echte grote tweede keer (er zijn nog wel wat kleinere momenten waar ik mijn hoofd aan het schudden was) was toen ze die bom in dat station moesten doen. Mevrouw kreeg gewetenswroeging en vertelde aan een DUITSE vrouw dat er een bom was. En natuurlijk was Nicole weer helemaal verbaasd toen de vrouw niet zo blij was met haar en haar aangaf.

Echt meid, wat is er mis met je? Je werkt in een verzetsgroep, dat is geen fucking theekransje waar je gezellig af en toe wat fout kan doen, nee, dit is het echte leven.
En ik had dan ook geen enkel greintje medelijden met haar toen ze werd opgepakt en al die dingen gebeurde. Sorry hoor, was ze opgepakt omdat ze vluchtte en ze vonden haar, dan had ik meer medelijden gehad met haar dan nu ze gewoon stom is geweest. Ik was nu voornamelijk mijn hoofd aan het schudden.

Het kamp gedeelte was interessant, maar ik vond het een beetje ongelooflijk dat ze er zo snel weer weg was.

Ik heb dan ook een nieuwe naam bedacht voor haar. Geen Codenaam Coco, maar Codenaam Cuckoo.

Ik mocht de andere karakters heel veel meer. Voor de Uil, Hope en Raaf, Le Belle waren mijn favoriete karakters en ik had gewild dat dit boek meer ruimte voor deze mensen had. Misschien een boek over deze karakters? Zou ik heel erg leuk vinden.

Ik vond het een beetje jammer dat ze aan het eind zo’n tijdsprong maken. Ik had graag willen weten hoe het nou verder met iedereen ging (vooral Hope) en nu is het gewoon, 2 jaar later, insert graven en done.

Ja, ik heb het boek 3 sterren gerate, voornamelijk omdat het een WWII boek is, het over verzetstrijders gaat (+1 idioot wicht die denkt dat ze verzetstrijder is) en als we Nicole even niet meerekenen het een goed verhaal was.

Zou ik dit boek aanraden? Ja, ookal geef ik wel de waarschuwing mee over Nicole.