Review for Rugnummers en teamwork
Een leuk boekje, leuker dan de vorige, maar ik heb nog steeds dezelfde problemen als ik had in de eerdere boeken.
Falderie is nog steeds onzeker, zit bijna de hele tijd negatief te denken over van alles. Haar “relatie” met Tibbe, hoe ze aanvoerster is, hoe ze denkt dat ze geen ideeën kan uitvoeren of dat ze niet weet hoe ze dingen moet doen en zo gaat het eigenlijk door. Ik zou wel eens willen dat ze wat meer pit heeft en gewoon haar best doet en niet telkens negatief denkt. Ook het hele gedoe met Tibbe was gewoon vervelend. Kom op meid, gewoon op hem afstappen en zeggen (of doen) dat je hem leuk vindt en dat je meer met hem wilt doen.
Dan hebben we nog Lola, ik vind en vond haar nog steeds een vreselijk, irritant, egocentrisch persoon. Ze denkt alleen maar aan zichzelf of aan jongens. Ik snap dan nog steeds niet waarom de meiden met haar vriendinnen zijn. Sorry hoor, maar ze geeft alleen maar om zichzelf.
Verder was het wel leuk, ik vond het wedstrijd deel echt leuk, en ook mooi om te zien wat de meiden nou voor dingen bedachten om te winnen. Natuurlijk was het einde gewoon een gevalletje van “dat was te verwachten”, maar nog steeds leuk.
Ik las ook dat er nog een nieuw boek uitkomt. Leuk! Ik zal hem zeker lezen.