Weer een deel in de Vos en Haas serie, en wat was deze leuk!

Ik vond hem veel beter dan de andere boeken zover.

Dit keer verdwijnt Vos opeens, zomaar, poef, alles laat hij achter en alleen een klein spoor is te vinden, arme Haas, die was helemaal verdrietig. Ik vond Vos wel een beetje een oen hoor, hij hoort het woord koek en loopt gewoon weg, laat niet eens wat weten.

De illustraties, de woordspelingen zijn allemaal weer present! En ook genoeg knuffels en kusjes tussen Vos en Haas. 🙂 En natuurlijk komen oude bekenden weer terug.