Wat een leuk boek was dit. Ik zag het toevallig staan in de bieb en begon het daar al te lezen en besloot het maar mee te nemen. Zeker een serie die ik ga volgen. 🙂

Het boek was erg leuk, ik vond de personages echt grappig en ookal kregen ze niet veel ontwikkeling, kon ik me toch inleven met ze. Ik heb zelf nooit hockey gespeeld (alleen op school als we het tijdens gym kregen, maar anders niet), maar ik vind het wel leuk om er over te lezen, en je hebt vaak ook geen ervaring nodig. Meestal worden termen toch uitgelegd of zo verteld dat je het snapt.

Het enige niet leuke en ook jammere, was Carlijn en haar vader. Carlijn, sure, niet helemaal haar schuld, maar dan nog, was een klein kreng, vol van zichzelf en hoe geweldig ze is. Haar vader, echt dat soort ouders zouden de toegang geweigerd moeten krijgen. Ze verpesten alleen de sfeer, bemoeien zich met zaken die hun niet aangaat. Echt jammer. Ik vond het ook jammer hoe de kwestie Carlijn werd afgehandeld aan het einde van het boek. Zo van, ze gaat naar Me1, en klaar. Dag Carlijn. En dat is toch jammer.

Verder raad ik dit boek zeker aan. Voor kinderen, maar ook voor volwassenen die gewoon zin hebben in een leuk boekje tussendoor.